Bu yayın aşağıda sunulmuştur:
Ana sayfa vurguları,
Röportajlar ve sütunlar
Dondurulmuş Denizden Beau Smith-King
Sevgili Smith tarafından
Çocukken büyüyen, tercih ettiğim ana akımdan ikisi, Marvel/DC çizgi roman süper kahramanları Aquaman’ın yanı sıra alt marinerdi. Farklı nedenlerle favorilerdi. Evim her yaz boyunca Kuzey Carolina’daki plajda geçirdi. Bir gün Pasifik Okyanusu’nda sörf yapmayı hayal ettim. Hem Namor McKenzie’nin hem de Arthur Curry’nin seçiminiz olan “melez” veya “mutantlar” olduğunu ilginç keşfettim. Bir riptid gibi ben de her zaman okyanusa çekildim. Bu iki karakteri beğenmenin özü buydu.
Maske giymediklerini sevdim. Gümüş Çağ’da, çizgi roman okurken büyüdüğümde, neredeyse her karakter maske kullandı. Her zaman bu iki adamın görmek zor olduğunu düşündüm, “Bunu unutun. Ben kimim… onunla ya da yumruğumla teklif ediyorum. ” Bunu sevdim.
Aquaman kafamda.
Aquaman ve alt mariner birbirinden farklı görünüyordu. Namor, Arthur’un büyük olduğu ve bir cankurtaran gibi göründüğü siyah saçların yanı sıra karanlık görünümlere sahipti. Ben gerçekten uygun farklı şirketler tarafından yayınlandıkları için inandım.
İkisinden biri okyanus yaşamıyla konuşabilmek veya yönetebilmek için asla deli değildim. Çocukken, ormanın kralı olacaksanız, daha fazla Tarzan yolunu almaları gerektiğine inanıyordum, bunun için savaşmalısın. Bir köpekbalığını aslan gibi davranın, yemeden veya yenmeden önce yiyin veya yenin. Deniz kralı olun, sadece sigorta talep etmeyin.
Kafamda alt mariner.
Deniz Kralları’ndan bahsetmişken, her iki karakterden de hiç hoşlanmadığım bir şey Atlantis’di. Atlantis hiçbir şey değildi, ancak her iki karaktere de bir çapa. Thor ile Asgard için de aynı şeyi hissettim. Sadece seni aşağı çekiyor. Herkesin kullandığı tüm bu togas da yardımcı olmadı.
Atlantis’te Namor veya Arthur ile ilgilenen her sorun benim için bir sürükleme oldu. Su altında zavallı bir Shakespeare oyununu görmek gibiydi. Tüm “sen hem de sen” lingo beni soğuk ve sıkılmış bıraktı. Atlantis bir sebepten dolayı kayıp bir şehirdi. Bu şekilde kalmalı. Aquaman ve alt mariner, su üzerinde aşağıdan çok daha büyüleyici idi. Onlar su hikayelerinden orijinal balıklardı.
Aquaman’ın yüzey dünyasıyla bir araya geldiği yöntemini beğendim. Bazı durumlarda Marvel, Namor’un yüzey dünyası için de nefretini aldı. %100 güvenmiyorsa sorun değil, ancak çok fazla öfke onu bir not yaptı. Her zaman Namor’un daha akıllı olduğunu düşündüm, aynı zamanda bu onun yetenek titremesindeki güçlerinden biriydi. Namor’un hem sualtı hem de dünyanın tepesinin tarihini gerçekten anladığını düşündüm. Bu İkinci Dünya Savaşı sırasında yararlı oldu, neden şimdi olmasın?
Namor ve Betty eğlenceli bir zaman için dışarı.
Aquaman, romantizmle ilgili olduğunda stand -up bir adamdı. Mera’nın yanı sıra her zaman gerçek bir evlilik olmuştur. Bunu sevdim. Namor, tarihle birlikte, bir tırmık, bir playboy idi. Gördüğünü ve peşinden gittiğini sevdi. Reed Richards’ın yanı sıra yasal işlem yapmayı da isteyin. 50’li yıllarda, Namor yüzeydeyken sadece mükemmel bir şifoniyer değildi, ancak her zaman farklı kadınlarla çıkıyordu… ve onlara nasıl davranılacağını tam olarak anladı…. 1950’ler, alt mariner için son derece harika bir hikaye anlatımı zamanıydı. Onları incelemelisin. Hikayelerden daha fazla memnuniyet duymanın yanı sıra detaylara ilgi duyun.
Arthur Curry ve Mera.
Aquaman, onu çalıştırdığı kadar çok bir hane adamıydı. Mera ile, akılda güçlü bir ortağı olduğu kadar yetenekleri de vardı. Aslında, eski problemlerle kontrol ettiyseniz, onun aynı şekilde farklı sualtı otomobillerinden çok daha iyi bir şoför olduğunu keşfedeceksiniz.
John Byrne Namor’u bestelediğinde hoşuma gitti. Onu yüzeyde bir tycoon/iş adamı olarak görmesini sevdim. Mantıklıydı. Uygun. Canlandırıcıydı.
Siyah S&M görünümlü kostümün yanı sıra Namor’un geç saatlerde itildiği uzun saçları hiç umursamadım. Bu, sadece çizgi roman okuduğuna inanabilecekleri her türlü “çocuk” için “havalı ve alakalı” görünmesini sağlayarak kendileriyle çıkıyor. Yanlış. DC Comics, mevcut filmi Aquaman’ı taklit etmeye çalışmak ve aynı şekilde harika bir çocuk olarak görülmeye çalışmak arasında sıkışmış. Benim önerim, orijinal görünümün çalışmasını sağlamakta zorlanıyor. Bunlar moda kölesi olmak için kaçacak iki karakter.
John Byrne tarafından çizilen işgalciler.
Namor’un ortaklarıyla işgalcilerdeki ve belirli bir dereceye kadar savunucular ile yaptığı temel dostluğu her zaman sevdim. Bana göre, Kaptan Amerika, Bucky Barnes ve orijinal meşale Namor’un en iyi arkadaşları. Her zaman kontrol ettimNamor’un yanı sıra Bucky’nin yeğeninin yanı sıra “kötü” amcayı da gördü. Hafıza bana doğru hizmet ederse, Bucky’ye bir genç olarak öğreten Steve Rogers değil, Namor olduğuna inanıyorum, tam olarak nasıl hükümet dışı sorunlu araçlar sürüleceğini/uçacağını. Bu, son birkaç yılda işgalcilerin bir sorununda gündeme getirildi… veya potansiyel olarak Ed Brubaker tarafından yazılan Kaptan Amerika. Hafızam kabataslak.
Sonra iki kralın arasında kavgada kimin kazanacağına dair crossover endişemiz var. Bu hiç gerçekten ele alınmadı…. Bigfoot’un yanı sıra Yeti arasında kimin kazanması gibi? (Bir film hepimiz görmek istiyor)
Şahsen, dukinglerini görmek istemiyorum… neden? Birisi olduğuna inanmadığım için, klişeden en iyi ve en iyi yapmak için güveneceğim. Yani, hiç görmemeyi tercih ederim.
Kibir deyin, ancak karakterler için arıyorum. Onların okyanus çim savaşlarını bir kenara bırakmak, yüzey dünyasına değil, tipik bir düşmana karşı bağlanmak ve herkese tam bir gezegeni savunan savaşçı krallar olarak nasıl çalıştığınızı göstermek için gerçekten yeterli olduğunu görmek istiyorum. Daha fazla belirtmeyeceğim, çünkü çılgın kafamda, olasılığım bir gün gelebilir ve ücretsiz bir şey sunmuyorum. Bunun şansı son derece zayıf, ancak Namor ve Arthur gibi, sağlamadığım kadar geri dönmüyorum.
Sadece bu iki Marvel hakkındaki düşüncelerimi ve toplam potansiyellerinde hiç kullanılmadığını hissettiğim DC çizgi roman karakterlerini paylaşmak istedim. Her zamanki gibi, bu sadece benim görüşüm.
Yüzmek senin
Beau Smith
Uçan Yumruk Çiftliği
@Beausmithranch adresinden Twitter reklam Instagram’da beni takip edin